Հոգումս
այնքան տխրություն կա,որ չգիտեմ ում ասեմ ինչ է կատարվում հետս;
Ո՞վ կարող է ինձ հասկանա ու ճիշտ խորուրդ ասի,բայց չկա այդ մեկը:
Իմ մտածմունքները այնքան խառն է,որ այն խճճված պարան լինի, որը չես
կարողանում արձագել:Որքան էլ տանջվում ես ոչ մի արդյունքի չես հասնում:
Այնքան շատ եմ ուզում ազատ լինել ու ինքս որոշեմ ինձ համար,որն է ճիշտ,ո՛րը
սխալ:Հոգիս այնքան տխուր է ու այնտեղ ուրախություն չկա:Երանի գտնեի իմ
երջանկությունը ու ինքնուրյուն որոշեմ ու հետ երջանիկ կլինեմ:Ոչ թե սա պիտի
անես կամ չանես:Հոգնել եմ այս ապրելակերպից:Բոլոր ճանապարհները փակ են,
ի՞նչ երջանկություն եթե դա երազանք է,դրա փոխարեն պիտի տխուր լինես:Ուզում
եմ հեռանալ այնպիսի մի տեղ,որտեղ մեկը կլինի ում մոտ սիրտս կբացեմ ու մի քիչ
հանգստություն կգտնեմ:Մեկը չկա որ հոգիս բաց եմ նրա առաջ:Ինչի ես պիտի այդ
ամենը իմ մաշկի վրա զգամ:Իմ հասակակիցներին նախանձում եմ թե ինչերի են հասել,
իսկ ես ո՛չ սովորում եմ,ո՛չ էլ աշխատում եմ:Ամբողջ
օրը տանը ու ոչ մի հետաքրքրություն
չկա`դե ապրի այս անիմաստ կյանքով:Այն երջանկությունը որ ես գտել էի`կորցրեցի նրան
ու ավելի դժբախտ եմ ինձ զգում նրան ցավ պատճառելու համար:Ես ընտրեցի իմ այս
ապրելակերպը ու չգնացի իմ երջանկության հետևից:Ու եթե գնայ կարող էի երջանիկ լինեի:
Հոգումս
այնքան տխրություն կա,որ չգիտեմ ում ասեմ ինչ է կատարվում հետս;
